Something Special*

Έχω ακούσει πως το όνειρο κάθε μουσικού,

είναι το κοινό του να εισπράττει πράγματα από αυτόν και τα τραγούδια του.

Οι Πυξ Λαξ λοιπόν,είναι ένα συγκρότημα,

που το έχει καταφέρει,και θα το καταφέρνει για χρόνια ακόμα.

Ξεκίνησαν κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90,

(με ιδρυτές τους: Μάνο Ξυδούς,Μπάμπη Στόκα και Φίλιππο Πλιάτσικα)

και διαλύθηκαν το 2004.

Τα τραγούδια τους,

δεν έπαψαν να ακούγονται ούτε στα 14 χρόνια πορείας τους ως συγκρότημα,

αλλά ούτε και μετά τη διάλυση τους.

Το μυστικό της επιτυχίας τους?

Μάλλον η αγάπη γι'αυτό που κάνουν.

Και η σχέση που έχουν ο ένας με τον άλλο.

Κάτι μοναδικό.

Και γι'αυτό δεν προσπάθησε(-τόλμησε) και κανείς να τους αντιγράψει.

Έλεγα πως δε θα γράψω τίποτα σχετικό με τη χθεσινή συναυλία,

αλλά δεν τα κατάφερα.

Ήταν πραγματικά μία απ'τις καλύτερες στιγμές μου.

Όπως νομίζω και όσων βρέθηκαν εκεί.

Τα συναισθήματα που μετέδωσαν αυτοί οι άνθρωποι,

πάνω σε μία σκηνή,και με τραγούδια που όλοι έχουμε ακούσει (και λατρέψει),

ήταν μοναδικά.

Η ατμόσφαιρα που επικρατούσε,ήταν ανεπανάληπτη.

Μικροί και μεγάλοι,φαίνονταν σαν να ήταν σε όνειρο.

Ο κάθε μουσικός θα ήθελε να φτάσει εκεί που έφτασαν εκείνοι.

Να κάνει όλους όσους τον ακούν,

να συγκινηθούν με μία μόνο νότα,

με ένα μόνο στίχο.

Να επικοινωνούν.

Να νιώθουν ότι και αυτός.

Να τους επιρρεάσει.

Κάτι που εκείνοι κατάφεραν,

από το πρώτο λεπτό που εμφανίστηκαν,

μέχρι και ώρες αργότερα.

*Μπορεί να λένε ότι ήταν η τελευταία τους συναυλία,

αλλά νομίζω πως όλοι κατά βάθος,

περιμένουμε με αγωνία την επόμενη.*

********************

Ήταν όλοι τους εκεί.

Sounstrack #1:

Γιατί ήταν η πιο δυνατή και συγκινητική στιγμή της βραδιάς!

Soundtrack #2:

"Ακόμα δεν κατάλαβα γιατί θανατική ηδονή μου χάριζε το κάθε σου φιλί,

κι ακόμα περισσότερο γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις."

[Γιατί κρύβει πολύ περισσότερα απ'όσα λέει.]

χ*