Μαρουλο-σαλατα^^

[Τελικά δεν σου πείρα τον τίτλο!]

Ωωωπ!να τη!Δεν είναι πολύ όμορφη?:3
Αυτή είναι η μικρή στην οποία θα αναφερθώ σε αυτό το άρθρο!
Αυτά έγραψε για εμένα όση ώρα γράφω εγώ!(κάνω και 100 ώρες ως γνωστόν)
Λοιπόν,λέγεται Μαίρη Γαβριλάκη,γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1996 και είναι ιχθύς!
Αυτά είναι κάποια στοιχεία που ξέρει ο καθένας για εκείνη.
Εγώ όμως ξέρω περισσότερα,ξέρω για τη ζωή της,ξέρω τον χαρακτήρα της,τι της αρέσει και τι όχι..
Αλλά το καλύτερο για εμένα είναι που ενώ ξέρω πολλά,δεν τα ξέρω όλα.
Κάθε φορά που θα τη δω θα μάθω και κάτι καινούργιο γι'αυτήν.Μπορεί ασήμαντο αλλά καινούργιο!
Και τώρα ας το γυρίσουμε στο β' πρόσωπο γιατί μου φαίνεται ψυχρό έτσι.
Άκου λοιπόν Μαρούλι μου!(-γεια σας -της γιαγιάς σας)
Μπορεί χρονικά να μην σε ξέρω τόσο καιρό,αλλά και αυτοί οι μήνες ήταν αρκετοί για να μπορώ να πω ότι έχω δεθεί μαζί σου.
Μπορεί να είναι τα διάφορα γεγονότα που έχουν γίνει σε αυτό το χρονικό διάστημα,δεν ξέρω.
Αυτό που ξέρω είναι ότι σε έχω εμπιστευτεί,κάτι που -καλώς ή κακώς- δεν κάνω εύκολα πλέον.
(Αν με προδώσεις θα φας ξύλο βλαμμένο! -πόσο πειστική είμαι- χδ)
Απλά σε εσένα έχω βρει πράγματα που δεν έχω βρει αλλού,που είναι διαφορετικά,μοναδικά.
Γιατί ναι,όσο κι αν δεν το πιστεύεις,είσαι μοναδική.
Ο τρόπος που μιλάς,που κάνεις πλάκα,ο τρόπος που αγαπάς και όλα.
Και ο τρόπος που στέκεσαι στους άλλους, διακριτικά αλλά παράλληλα έντονα.
Και άκου λοιπόν φίλε μου,μέχρι πριν κάποιες μέρες δεν είχε χρειαστεί να μου σταθείς (με την πρακτική έννοια του θέματος,ξέρεις τι εννοώ).
Μέχρι που ήρθε η γιορτή του σχολείου,και αποδείχθηκαν τα πάντα.
Ήσουν εκεί,με αγκάλιασες,χωρίς να πεις πολλά πολλά όπως άλλοι.
Και μετά ακόμα,μου είπες αυτό το "είμαι εδώ" που είχα τόσο ανάγκη να το ακούσω εκείνη την ώρα!
Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ αυτό,να το ξέρεις.
Ούτε τις συζητήσεις μας θα ξεχάσω ποτέ.Αυτές τις τεράστιες,ξέρεις.Αλλά ούτε και τις ανούσιες.
Ούτε τις ιστορικές σου φράσεις,πχ "θα πάθει κι ο Αντώνης πληροφόριση?" .
Και για να μην συνεχίσω τα ούτε,δεν θα ξεχάσω ΕΣΕΝΑ.
Θα είμαι εδώ για όσο περνάει από το χέρι μου (το πάντα είναι μεγάλη λέξη).
Θα σε στηρίζω όσο μπορώ,θα σε βοηθάω,θα σε κάνω να γελάς.
Και να σου πω και κάτι άλλο?Όσον αφορά μία συζήτησή μας,εγώ το πιστεύω ότι ακόμα και όταν τελειώσω το λύκειο,δεν θα χαθούμε,γιατί δεν το θέλουμε.
Αλλά τι λέω?Μιλάω για δύο χρόνια αργότερα.Θα σου πω για τώρα λοιπόν.
ΤΩΡΑ είμαι εδώ.
ΤΩΡΑ σε νοιάζομαι όσο πολύ λίγα άτομα.
ΤΩΡΑ αν προσπαθήσει κάποιος να σε πληγώσει θα έχει να κάνει με εμένα.(ναι ρε,μπουνιές-.-)
ΤΩΡΑ αρχίζουν τα δύσκολα...γιατί φωνάζεις που αργώ!:ρ
ΤΩΡΑ σ'αγαπάω!ναι,ναι!Σ'ΑΓΑΠΑΩ!
Γιατί η σχέση μας δεν είναι η τέλεια και αυτό είναι που την κάνει υπέροχη!
Και τώρα κάποια τραγούδια που θέλω να δεις :) (άσχετα μεταξύ τους)
Placebo and David Bowie - Without You I'm Nothing
Θα 'μαι κοντα σου όταν με θες - Α.Ιωαννίδης
Να μεινεις εδω - Μιχαλης Χατζηγιαννης
Poets of the Fall - Carnival of Rust
Linkin Park - The Messenger
Enrique Iglesias - Stand By Me
ΚΑΙ
Μαίρη μη λυπάσαι πιά - Μάνος Ξυδούς

[πάλι μπερδεμένα τα έχω γράψει αλλά δεν με νοιάζει!]