Λεωφορείο.

Κατέληξα πάλι 

να γράψω ένα άρθρο με αυτά που νιώθω

γιατί ίσως δεν υπάρχει κάποιος να τ'ακούσει.

Κάποιος/α τα θεωρεί σημαντικά 

γιατί μπορεί να περνάει τα ίδια 

ή απλά να σε νιώθει.

Μα τι μαλακίες είναι αυτά..μπλα μπλα μπα..

Λοιπόν,

πολλές φορές νιώθω τη ζωή μου σαν λεωφορείο.

Πολλοί μπαίνουν,βγαίνουν,κάθονται και φεύγουν.

Μα κανείς δεν φτάνει ως το τέρμα,

στην τελευταία στάση.

Εκτός από κάποια άτομα που ξέρεις

ότι είναι πάντα εκεί,σκυλιά.

Ό,τι κι αν κάνεις,λάθος ή σωστό,

ξέρεις πως θα σε βοηθήσουν.

Θα σου δώσουν το χέρι τους όταν πέσεις.

Όχι από λύπηση,αλλά επειδή το νιώθουν.

Και ξέρουν πως κι εσύ θα είσαι εκεί γι'αυτούς 

όποτε κι αν σε χρειαστούν.

Γι'αυτά τα άτομα,

αξίζει να ταξιδεύει το δικό μου λεωφορείο!

Αυτά από εμένα..

Μάριος Π. 

Soundtrack: