Βία είναι το πρόβλημα,όχι η λύση.

(Συνήθως δεν γράφω τέτοιου είδους άρθρα,αλλά αυτό αποτελεί εξαίρεση.)

Αυτές τις μέρες γίνονται καταλήψεις στα σχολεία,

για να διεκδικήσουν (υποτίθεται) οι μαθητές τα δικαιώματά τους.

Παρ'όλο που δεν γίνεται με το σωστό τρόπο (όπως και κάθε τι στην Ελλάδα),

εγώ είμαι υπέρ,για τους δικούς μου λόγους (τέλος πάντων,δεν είναι αυτό το θέμα μας),

και γι'αυτό ήμουν και το σημερινό απόγευμα στο σχολείο μου.

Εκεί είδα κάτι,που ενώ στην αρχή το αντιμετώπισα με χιούμορ,

με προβλημάτισε αρκετά.

Είδα παιδιά,16-20 να κάνουν φασαρία και να δέρνονται,

χωρίς κανένα απολύτως λόγο.

Παιδιά που γνωρίζονται,παιδιά που (λένε ότι) είναι φίλοι,

χτυπούσαν ο ένας τον άλλο,με τόση οργή,

που δεν μπορείς να πιστέψεις ότι μπορεί να την κρύβει ένας έφηβος.

Και αρχίζεις να αναρωτιέσαι.

Σε τι σημείο έχουν φτάσει?

Γιατί τα κάνουν όλα αυτά?

Άτομα που μέχρι "εχθές" μάχονταν μαζί για το κάθε τι,

πλέον λειτουργούν ως αντίπαλοι.

Μήπως τελικά τα "μεγάλα κεφάλια" κατάφεραν αυτό που ήθελαν?

"ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ."

Γιατί το άφησαν να επικρατήσει?

Δεν καταλαβαίνουν ότι τους κάνουν τη χάρη?

Δεν καταλαβαίνουν ότι το μόνο που είχαμε ως τώρα για όπλο,

ήταν το πόσο ενωμένοι ήμασταν,και τώρα το χάνουν και αυτό?

Η μόνη λέξη που μπορεί να εκφράσει απόλυτα αυτή την κατάσταση,είναι μία.

ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.

Απογοητεύτηκα από τη γενιά μου.

Να χρειάζονται 20 αστυνομικοί για να κουμαντάρουν φίλους?

Τι άλλο θα κάνετε πια στους εαυτούς σας?

Ξυπνήστε!

Με τη βία το μόνο που θα καταφέρετε είναι

να χάσετε τη δύναμη που είχατε όταν ήσασταν ενωμένοι.

Σταματήστε να είστε τα πρόβατά τους.

Θυμηθείτε επιτέλους να είστε άνθρωποι! 

Soundtrack: